یادش به خیر آن زمان که جنینی بیش نبودم ، خداوند مشغول درست کردن شیشه ی عمرم با همه ی مخلفات ان بود.
یادش به خیر... چه روزهاییکه مادرم دست پر مهرش را بر تنم میکشید و نوازشم میکرد.
من هم از خدا خواسته، آرامشی همراه با نوازش مادرم در وجود من اجین میشد.
چه شبهاییکه من با جیغ های بنفشم و رکابهایی که در کیسه خوابم میزدم
مادرم را بیدار میکردم.بیچاره او ، که در نیمه های شب حیران و سرگردان دل دردش میگرفت ؟؟؟؟؟!!!!!
آخ ! یادم افتاد از خوراکی هاییکه میخوردم چه قدر به من میرسید.
چه غذاهایی!!! دهانم آب افتاد.یادم است که کندر خیلی به خورد من میداد
آخه میگفتن که کندر بچه را تیز هوش میکند. ولی من تا لان که 15 سال دارم چیزی احساس نکردم!
وقتی که زمان متولد شدنم بود ، خیلی شور و شوق داشتم تا ببینم بیرون چه خبر است؟
زمانیکه نزدیک جداشدنم از خدا بود ، به او گفتم : خدایا من در آن دنیا غریبم؛
نیاز به مراقبت دارم ، نمیشود تو ، خودت مراقبت من باشی؟
خدا گفت: عزیزم من از راه دور مراقب تو هستم ،ولی یک فرشته هست که اورا مامور مراقب از تو قرار داده ام .
گفتم : خدایا با اینکه جدا شدن از تو برایم خیلی دشوار است ولی میپذیرم.
او گفت: من از رگ گردن هم به تو نزدیک ترم. نگران نباش !
زمانیکه کم کم می خواستم وارد دنیا شوم ناگهان یادم آمد که نام فرشته ام را نپرسیدم.
یعنی من چه طوری اورا صدا بزنم؟
با صدایی بلند از خدا پرسیدم : خدایا نام آن فرشته ای که مامور مراقبت از من قرار دادی چیست؟؟؟؟؟
او گفت : م____ادر...

قشنگه

خوبه

ولی تو نوشتی؟؟؟؟:|

عجب

دمت گرم عاااااااااااااااااااااااااااااالی بود

Yes . good

بله خودم نوشتم

حوصله ندارم بخونم :/

عالیه افرین