اکرم قیطاسی؛ از سال 1383مدرس کانون زبان ایران در مرکز آموزشی وصال است. می گوید از بچگی عاشق کتاب بوده و یکی از بزرگترین موهبت ها برایش این بوده است که کتاب جدیدی به دستش برسد. دوره کارشناسی را در رشته مترجمی زبان انگلیسی و کارشناسی ارشد را در رشته آموزش زبان انگلیسی به پایان رسانده است. گفت و گویی با ایشان انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:
تدریس را از چه زمانی شروع کردید؟
از زمانی که دانشجوی کارشناسی بودم کار تدریس و ترجمه را شروع کردم. تاکنون در موسسات و دانشگاه های مختلف تدریس کرده ام؛ اما کانون زبان ایران یکی از معدود مراکزی بوده است که به صورت مستمر از سال 1383 در آن تدریس کرده ام.
ترجمه کتاب هم انجام داده اید؟
علاوه بر تدریس، به کار ترجمه هم به طورجدی پرداخته ام وتاکنون چندین مقاله و کتاب ترجمه کرده ام. 14عنوان کتابی که ترجمه کرده ام به چاپ رسیده است وبرای یکی ازآن ها جایزه و لوح تقدیر گرفته ام که تا کنون 15 نوبت تجدید چاپ شده است.
تدریس را بیشتر دوست دارید یا ترجمه؟
ترجمه را نیز مانند تدریس بسیار دوست دارم و همیشه این دو را مکمل هم می دانم.
بیشتر دوست دارید در چه زمینه هایی کار ترجمه انجام دهید؟
بیشتر در زمینه های روانشناسی با گرایش خودشناسی، روانشناسی خانواده وهمچنین در زمینه هنر و معماری ترجمه انجام می دهم. ترجمه هایم در زمینه هایی هستند که خودم به آن ها علاقه مندم؛ از ترجمه این متون لذت می برم و مطالبی یاد می گیرم و عقیده دارم اگر متنی را که باور یا دوست ندارم ترجمه کنم، نتیجه اش مفید نخواهد بود.
چرا تدریس در کانون زبان ایران را انتخاب کردید؟
یکی از دلایل این بود که خودم زبان را، به خصوص حیطه کاربردی آن را، بیشتر از کانون زبان یاد گرفتم تا از دانشگاه و علاوه بر آن، چون در کنار کانون، اغلب در موسسات و دانشگاه های مختلف نیز تدریس کرده ام و می توانم راحت تر آن ها را با هم مقایسه کنم؛ به نظر من کانون زبان هدفنمد تر و منسجم تر از دیگر مجموعه های آموزش زبان است و درآن نظم بیشتری حاکم است و این عنصر به نظر من برای یادگیری زبان بسیار مهم است.
در کودکی دوست داشتید چه شغلی داشته باشید و آیا به شغل دلخواه دوران کودکی تان دست یافتید؟
درکودکی هیچگاه تصور نمی کردم که روزی مدرس شوم. زندگی دانشمندان برایم بسیار جذاب بود و رویایم این بود که روزی دانشمند شوم. شاید به همین علت در دبیرستان رشته تجربی را انتخاب کردم، اما بعدها احساس کردم آنچه که در مورد دانشمندان برایم جالب بوده، کشف و چالش کار آنها بوده و به نظرم رسید در حیطه های کاری مختلف نیزمی توان چنین دستاوردهایی را داشت و اکنون هر بار که در برخورد با هر کلاس جدید، هر زبان آموز جدید و یا هر متن جدیدی، چالشی برایم پیش می آید می بینم که در آن زمینه نیز می توان به کشفی دست یافت.
از اولین روز تدریس تان برایمان بگویید؟
اولین روز تدریس برایم مانند اکثر همکاران با کلی استرس همراه بود. دانشجوی دوره لیسانس بودم وهم از نظر سنی وهم تجربه اعتماد به نفس کافی نداشتم؛ وقتی با همه این استرس ها وارد کلاس شدم بچه ها تصورکردند من هم یکی از خودشان هستم و ابتدا کسی به من توجهی نکرد!
یک مدرس نمونه از نظر شما چه ویژگی هایی دارد؟
یک مدرس نمونه یک ابر انسان نیست که توقع داشته باشیم هیچ گاه عصبانی نشود، هیچگاه اشتباه نکند و هیچگاه دغدغه هایش را در کارش تاثیر ندهد. بلکه مدرسی از نظر من نمونه است که با عواطف انسانی با زبان آموزانش برخود کند و در عین نظم و جدیت در کلاس بتواند مشکلات آن ها را در زمینه های یاد گیری و دیگر مسایل درک کند؛ از استرس کلاس کم کند و خود همواره در پی یادگیری و رشد باشد. در نهایت مدرسی می تواند نمونه باشد که شغلش را دوست داشته باشد.
تلخ ترین و شیرین ترین خاطره تان از تدریس در کانون زبان چیست؟
یک خاطره تلخ و شاید شیرینم این بود که یک روز باید متنی را که در مورد چشم ها و شگفتی های مربوط به آن ها بود درس می دادم و چون در کلاس یک زبان آموز نابینا داشتم، مطمئن بودم که از این موضوع ناراحت خواهد شد. اما با کلی تردید (به جای انکه سعی کنم این زبان آموز را وارد این بحث نکنم که مبادا ناراحت شود) درس را با سوال ازهمان زبان آموز شروع کردم که ارزشمند ترین حس او کدام است؟ و او به شیرینی برایمان توضیح داد که امثال وی حس ششم بسیار قوی دارند و مسائل جدیدی را درباره این موضوع به من و بقیه زبان آموزان یاد داد.
بهترین و جالبترین هدیه ای که در روز معلم دریافت کرده اید چه بوده است؟
قطعا مثل بقیه همکاران هدایای جالبی دریافت کرده ام اما نمونه ای که الان به خاطر می آورم، مربوط به سال های اول تدریسم است. خانمی که در حال مهاجرت به کانادا بود گل هایی را که خودش درست کرده بود، برایم آورد و با احساسی بسیار گرم آن ها را به من داد و چون عازم سفر بود دیگر او را ندیدم.
در یک جمله یا یک بیت شعر معلم را تعریف کنید؟
معلم انسانی است که سعی می کند مسیری را که خود با آن آشناست برای دیگران تعریف و دیگران را برای حرکت در آن مسیر ترغیب و یاری کند؛ ولی خود نیز هر بار با زوایای جدید مسیر بیشتر آشنا می شود.
این جمله را کامل کنید: تدریس در کانون زبان ایران سخت، شیرین، نیازمند انرژی و تلاش مستمر است و زمانی که مقایسه با مجموعه های مشابه پیش می آید، نتیجه کار، خستگی را از تن مدرس بیرون می کند.
اگر به جای حسن مسعودی رئیس کانون زبان ایران بودید دوست داشتید چه کاری برای مدرسان انجام دهید؟
از جناب آقای مسعودی و همچنین از روسای قبلی کانون زبان تشکر می کنم. بدون این که بخواهم خود را به جای شخصی ببینم آنچه که به نظرم می آید این است که اگر قرار بود چنین سمتی داشته باشم، با توجه به این که خود چالش ها و تلاش های مدرسان کانون زبان را لمس کرده ام، سعی می کردم که ابتدا شرایط افراد را درک و با آن ها همدلی کنم و در عین حال از جنبه های مختلفی چون جنبه های معنوی، مالی و مسائل جانبی تا حد ممکن شرایطی را فراهم کنم که مدرس با دلگرمی و اعتماد به این که این مجموعه در جهت تامین رضایت او نهایت تلاشش را می کند، تنها دغدغه تفهیم مطلب و موفقیت زبان آموزانش را داشته باشد نه آن که نگرانی درباره مسایل دیگر انرژی او را به هدر ببرد. همچنین سعی می کردم در جهت بهبود سیستم و تصمیم گیری های جدید همیشه از آن ها نظر خواهی کنم تا پیشرفت ها سریعتر رخ دهند. چون این مجموعه یک مجموعه آموزشی است و در چنین سیستمی مدرسان کاملا به طور مستقیم با مسائل آشنا هستند و بهتر ازهر شخصی می توانند به پیشرفت مجموعه کمک کنند.
زبان آموزی هست که همیشه به طور خاص در ذهن شما باشد؟
بیشتر زبان آموزانی در خاطرم می مانند که علاوه بر مسایل درسی از نظر شخصیتی نیز افراد جالبی هستند.
ضمن تبریک دوباره این روز خدمت شما و با تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید، به عنوان کلام آخر اگر صحبتی باقی مانده است بفرمایید.
من هم از شما و دیگر همکارانم در کانون زبان به خاطر زحمات شان تشکر می کنم و روز معلم را به همه دوستان، همکاران، معلم ها و اساتید خودم صمیمانه تبریک می گویم.