تشکیل گروه کارشناسی درباره ی موضوع ادغام کانون زبان و کانون پرورش فکری

خبرنامه کانون پرورش فکری گفت و گویی مفصل با علیرضا حاجیان زاده، مدیر عامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انجام داده که در آن سوالاتی پیرامون کانون زبان ایران و ادغام آن با کانون پرورش فکری مطرح شده است، آن چه در ادامه می خوانید سوالات مرتبط با کانون زبان است که در این مصاحبه عنوان گردیده است:

دو سال پیش بود که کانون زبان و کانون پرورش فکری به لحاظ ساختاری با هم ادغام شدند. کانون زبان سال‌ها به عنوان مجموعه‌ای وابسته به کانون پرورش فکری فعالیت داشت منتها شکل بودجه‌‌بندی و ساختارش جور دیگری بود. ادغامی که صورت گرفت و چیزی شبیه یک معاونت در کانون پرورش فکری ایجاد کرد، طبیعتا درآمد خیلی زیادی را از کانون زبان وارد کانون کرد. نظر شما در مورد این ادغام چیست؟ چه‌قدر با این سیستم موافق هستید؟

از طرفی لازم است ذکر کنیم که این ادغام مشکلاتی هم پدید آورده است که دوستان کانون زبان در آن‌جا معترض هستند. به هر حال وقتی در شعار و حتی عمل می‌گوییم که کانون زبان هم عین کانون پرورش فکری است و کارمندانش هم مثل کارمندان کانون هستند، باید به انتقادهای آن بخش هم توجه کنیم. انتقادی که عموما مطرح می‌شود این است که بودجه و درآمد کانون زبان آن‌قدر که باید، در خودش صرف نمی‌شود. برای برقراری توازن و با توجه به این‌که کانون زبان هم به هر حال مجموعه‌ها و هزینه‌هایی دارد و نیاز به تقویت دارد، شما چه برنامه‌ای دارید؟

الآن شاید درآمد کانون زبان شبیه بودجه‌ی نفت کشور است که می‌تواند در سرمایه‌گذاری صرف شود، اما عمدتا صرف هزینه‌های جاری کانون می‌شود.

این‌که درآمد کانون زبان در فعالیت‌های کانون استفاده می‌شود چیز بدی نیست، یعنی به تعبیری این‌که بودجه‌ی نفت برای اداره‌ی کشور استفاده می‌شود چیز بدی نیست. بالاخره درآمدهایی در بعضی از بخش‌ها در کشور وجود دارد که برای منافع عمومی مردم استفاده می‌شود و این طبیعی است و به شکل خاص آن هم در بحث کانون و کانون زبان. کانون درآمدهایی را در حوزه‌های فعالیت‌‌های داخلی خودش دارد و یکی از درآمدهایش هم در واقع درآمدی است که از کانون زبان است و این‌ها چون همه یک مجموعه هستند و هزینه‌های مشترک دارند، پس این هزینه‌کردن چیز بدی نیست. هم برای کانون زبان باید به سهم و اقتضای خودش هزینه بشود و هم برای فعالیت‌هایی که در کانون پرورش فکری هست. ولی این‌که برای ساختار کانون که با کانون زبان ادغام شده چه اتفاقی خواهد افتاد من جواب صریحی نمی‌دهم، به دلیل این‌که این موضوع را هم می‌خواهم به کار کارشناسی بسپارم. گروهی را دارم تشکیل می‌دهم و همین دیروز با افراد گروه صحبت کردم. گروهی که از خود اعضای کانون زبان و کانون پرورش فکری مشترکا تشکیل می‌شود تا ارزیابی کنند و وضعیت را ببینند که آیا همین وضعیت باید تثبیت و تقویت بشود یا باید اصلاح شود و شکل دیگری پیدا کند. نتیجه‌ای که از این بررسی‌ها بگیریم، قابل عرضه است و خودم هم ممکن است نظراتی داشته باشم، ولی بنایم بر این است که مستند بر کارشناسی نظرات را اعلام کنم.

اما نگاهی که خودم دارم و صریحا اعلام می‌کنم و به آن گروه هم به عنوان پایه و شروع کار مطرح کرده‌ام این است که در نظر بگیرند که کانون زبان با کانون پرورش فکری، گرچه عنوان‌هایشان مشترک است، اما دو جنس متفاوت اند. ما این‌جا در کانون پرورش فکری با سطح سنی کودک و نوجوان داریم کار فرهنگی و هنری و آموزش غیرمستقیم انجام می‌دهیم، اما کانون زبان یک کار کاملا آموزشی را عهده‌دار است که منحصر به کودک و نوجوان هم نیست و بزرگ‌سالان را هم شامل می‌شود. این جنس متفاوت داشتن نباید باعث شود هیچ کدام از این دو تضعیفی برای بخش دیگر باشد. به عنوان مثال مرکز کانون پرورش فکری ما در استان کار اولیه‌اش این است که به مسایل فرهنگی و هنری کودک و نوجوان بپردازد، اما اگر قرار باشد که اداره کردن کانون زبان استان مسوول و مدیر استان ما را مشغول به خودش کند و از وظیفه‌ی خودش منحرف کند، اشکال دارد و باید اصلاح شود. این‌که چگونه اصلاح شود را به همان گروه کارشناسی سپرده‌ام، ولی این خط قرمز من است که فعالیت‌های کانون پرورش فکری نباید تحت‌الشعاع قرار بگیرد و برعکس. ساختار را باید طوری طراحی کنیم که هر کدام به قوت بتوانند کار خودشان را دنبال کنند و هم پوشانی داشته باشند.

دلیلی که این حرف را زدیم این بود که برای مثال تقریبا هم‌زمان با این اتفاق و ادغام، در کانون زبان ایران به عنوان جایی که منبع درآمد کانون پرورش فکری است، با گسترش بی‌رویه‌ی تعداد مراکز روبه‌رو هستیم. و این مساله آن اعتباری را که زمانی کانون زبان به عنوان موسسه‌ای با کیفیت داشت، کم کرده است. در خیلی از شهرها قراردادهای مشارکتی بسته‌اند، مراکزی آمده‌اند و به هر حال شنیده و دیده می‌شود که کیفیت کار این مراکز به عنوان یک برند معتبر پایین آمده است.

بله، کیفیت کار مهم است، چه در کانون زبان و چه در کانون پرورش فکری. من الان قضاوتی نمی‌کنم که کیفیت کانون زبان پایین آمده یا نه، ولی معتقد هستم که توسعه باید به نسبتی باشد که به کیفیت لطمه نزند.

صحبت‌ها زیاد است، اما باقی را بگذاریم برای جلسه‌ی بعد  در این بخش فقط سوالی داشتیم درباره‌ی مسایل مالی کارکنان؛ خبر خوبی برای همکاران‌مان ندارید؟ درباره‌ی عیدی‌ها و غیره.

وقتی که آمدم به این مجموعه، دیدم پاداش پنجاه درصد نیمه اول سال پرداخت نشده است. البته فشار مالی داشته‌ایم و دوستانی که پرداخت نکرده بودند، به خاطر فشارهای مالی کانون بوده. ولی احساس کردم این حق باید احقاق بشود و با تمام تلاشم با دوستانی که در بخش مالی بودند ترتیبی را اتخاذ کردیم که پرداخت بشوند. البته من اسمش را خبر خوش نمی‌گذارم، این حق همکارانم بوده و من وظیفه‌ای را انجام داده‌ام. ولی دنبال این هستیم که در فرصت‌ها مناسب بتوانیم هدایایی را پیش‌بینی کنیم. البته این مورد هم برمی‌گردد به توان مالی و اصلا نمی‌توانم قولی بدهم. با این‌حال، این قول را می‌دهم که مسایل معیشتی همکاران را، هر طور که شده اولویت خودم قرار بدهم.

*متن کامل این گفت و گو را می توانید در سایت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشاهده کنید.