روز معلم گرامی باد

وقتی به کلاس قدم می گذاری، بهار با نسیم نفس هایت می شکفد و گل و لبخند و زمزمه، فضا را پر می کند. با تو آسمان می بارد، چشمه می جوشد، نسیم می وزد و آفتاب سفره‌ی مهربان خویش را می گشاید؛ از خانه تا مدرسه، با هر گام، بهشت نزدیک تر می شود. نگاهت خانه‌ی مهربانی است و قلبت مهربان تر از آب. دل ها را به طراوت و پاکی و پاکیزگی می خوانی، دستان گرم و صمیمی‌ات، مشق عشق می نویسند، سرانگشتانت افق های روشن فردا را نشان می دهند واشاراتت، آن سوی پرده های خاک و ملکوت پاک خدا را. وسعت شفاف قلب ها، قلمرو توست و کشتزار جان دانش آموزان تفرّجگاه خرمی ات.

به سخن كه مي ايستي پنجره اي از اميد را مي گشايي، در تكرار الفباي زندگي آنقدر اصرار می ورزی كه قامت شب فرو می شکند و آبِ حيات در كوير انديشه ها به فوران در می‌آید.

سپاس از تو، از تو که دستانمان را گرفتي، پرهيزمان داشتي از مشق سياه ناتواني و ناكامي؛ مشقِ ادب را به ما آموختی و با حوصله و مدارا و متانت، از كوچه هاي سرد جهالت عبورمان دادي.

روزت مبارک ای آغاز بی پایان، ای وجود بی کران