مدرس مرکز آموزشی وصال:
بهترین نویسنده کسی است که انسان را به اندیشیدن وا دارد

قلم، زبان عقل ومعرفت، احساس انسان‌ها و بيان کننده انديشه و شخصيت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان‌هاست؛ هويت، چيستی و قلمرو قلم بسيار گسترده‌تر از آن است که در بيان بگنجد. هرگونه رشد و پيشرفت، پيروزی و آرامش و معرفت و شناخت، ريشه در قلم دارد. در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران، 14 تیرماه به عنوان روز قلم نامگذاری شده است، روابط عمومی کانون زبان ایران ضمن تبریک این روز به کلیه مولفان و مترجمان کانون زبان ایران و همه کسانی که با فکر و قلم شان در پیشرفت و ارتقای جایگاه فرهنگی کانون زبان می کوشند، گفت و گویی با یکی از مدرسان کانون زبان که چندین کتاب تالیف و ترجمه نموده اند انجام داده است که در ادامه خلاصه ای از این مصاحبه را می خوانید:

خودتان را معرفی کنید؟

ناهید رشید هستم، مدرس مرکز آموزشی وصال.

همکاری تان را از چه زمانی و چگونه با کانون زبان شروع کردید؟

سال 1375 و یا 1376 بود که در آزمون ورودی کانون زبان پذیرفته شدم. به صورت کاملا اتفاقی آگهی کانون زبان را دیدم، ثبت نام کردم و پذیرفته شدم. این موسسه اولین و آخرینآ جایی بود که در آن تقاضای کار دادم.

چند جلد کتاب ترجمه و تالیف کرده اید؟

24 جلد تالیف، ترجمه و بازنویسی در گروه های سنی کودک و نوجوان وبزرگسال داشته ام که به برخی از آن ها اشاره می کنم: در بخش کودکان ترجمه ی جزیره ی دیجی مونها، ماجراهای دوست بدجنس و... و بازنویسی داستان های قدیمی مانند خاله سوسکه، کدو قلقله زن و... در بخش نوجوانان ترجمه ی سرگردان، تریسی بیکر، داستانهایی از کلیله ودمنه و... و در بخش بزرگسالان ترجمه ی: چرا مردان گوش نمی دهند و زنان نمی توانند نقشه بخوانند، چرا مردان دروغ می گویند و زنها گریه می کنند و... ترجمه و باز نویسی: وقتی مستی پرید و تالیف: چگونه می شود دست خدا رابوسید، به خدا پیامک بزن و... که البته اگر بخواهم درباره هر یک از آن ها یک خط هم بنویسم و توضیح دهم بسیار طول می کشد و از حوصله خوانندگان تان هم خارج خواهد بود.

اولین کتاب تان ترجمه بود یا تالیف؟ چه نام داشت و در چه سالی به چاپ رسید؟

اولین کتابم ترجمه ای بود به نام "سرگردان " که در سال 1381 به چاپ رسید.

از احساس تان زمانی که این کتاب چاپ شد برایمان بگویید؟

حسی داشتم که بینهایت خوب بود. انگار که کتاب را خودم نوشته بودم! حسم چیزی مانند ساختن یا دوباره چیدن بود...

از چه زمانی شروع به ترجمه کتاب کردید و انگیزه تالیف کتاب در شما چگونه ایجاد شد؟

از دوران نوجوانی ترجمه انجام می دادم ولی اقدام به چاپ نکرده بودم، اما انگیزه اصلی ام این بود که دوست داشتم از راه های مختلف نظراتم را بیان کنم. در کلاس درس همیشه محدودیت هایی وجود دارد و نمی توانی آنچه در ذهن داری را بیان کنی ولی نوشتن چنین نیست. ذهنیات و تجاربت را بدون واسطه مطرح می کنی که البته موافقان و مخالفانی نیز خواهی داشت. دوست داشتم و دارم که  درجهانی اخلاق محورانه زندگی کنیم و همین انگیزه ی تالیف اولین کتابم بود که مضمونی اخلاقگرایانه داشت.

به نظر شما یک ترجمه خوب باید دارای چه ویژگی هایی باشد تا بتواند به درستی انتقال دهنده مفاهیم به خواننده باشد؟

من فکر می کنم مترجم باید به دو زبان مبدا و مقصد تسلط کافی داشته باشد تا جملاتش بوی زبان بیگانه را ندهد. این نکته ی بسیار مهمی است که متاسفانه ترجمه های ما از این نظر آسیب بسیار خورده است.

نظر شما درباره ترجمه های متعدد از یک اثر چیست؟

ببینید این مانند نگاه کردن به متاع عرضه شده دربازار و خریدن مرغوب ترین نوع جنس است. گاهی از یک کار واحد ترجمه ی خوبی در دسترس نیست و مترجم متعهد می تواند دست به کار جدیدی بزند و کار بهتری ارائه کند. این حق خواننده است که به ترجمه ی  بهتر دسترسی داشته باشد، متاسفانه گاهی از کارهای خوب ترجمه های مناسبی ارائه نمی شود و یا بسیاری از کارهای خوب اصلا ترجمه نمی شوند.

بهترین نویسنده از نظر شما کیست؟

بهترین نویسنده ازنگاه من کسی است که انسان را به اندیشیدن وا دارد که همین اندیشه راه را برای تقرب به ذات اقدس هموار می کند.

زبان آموزان تان را هم به نوشتن تشویق می کنید؟

من همیشه از نهآآن ها می خواهم راه های مختلفی برای بیان خود بیابند، نوشتن تنها راه بیان نیست، یکی از بی شمار راه است.

موفقیت های زندگی تان را بیش ازهمه مدیون چه کسی هستید؟

مدیون مادرم که از کودکی مرا با کتاب، خواندن، نوشتن، تخیل و ادبیات جهان آشنا کرد. بدون او هرگز به هیچ جایی نمی رسیدم؛ خواهرم هم همیشه منبع عظیم الهام من بوده است.

اولین روز و اولین کلاس تان در کانون زبان را به یاد دارید؟ چه حسی داشتید؟

به شدت می ترسیدم واعتماد به نفسم را از دست داده بودم. وقتی می  بینی یک جمعیت با نگاه های کنجکاو به تو خیره شده اند حتما دستپاچه می شوی! دوست ندارم به آن دوران فکر کنم، تجربه ی کافی نداشتم و وقتی کلاس از دستم خارج می شد مایوس می شدم، با خودم می گفتم: "این کاره نیستم"

از این که پاسخگوی سوالات ما بودید از شما سپاسگزاریم، اگر صحبتی باقی مانده است بفرمایید؟